NEMOKAMAS pristatymas nuo 20€ į paštomatus Lietuvoje! Daugiau ČIA >>
Powiada się, że każda prawdziwa świątynia jest odbiciem Wszechświata: mieszczą się w niej Niebo oraz Ziemia, świat ludzki oraz symbole wieczności. Kaplica opiekuna Litwy także obejmuje całą widzialną oraz duchową rzeczywistość.
Po kilku stuleciach, w wieku XVII ideał świętości Kazimierza opowiedziany został w nowym barokowym języku. Był to język ruchu i namiętności, metafory oraz paradoksu. Pochylone i łamane linie architektoniczne kaplicy ukazują ambicję Kazimierza, by zbliżyć się do Boga. Girlandy owoców oraz ziół przypominają bezmierny plon duszy, którego dostarcza życie w jedności z Jezusem.
Kaplica św. Kazimierza była budowlą prestyżową. Pomyślana była jako monument rodzinny łączący żywą, szczególnie na Litwie, tradycję jagiellońską z tradycją dynastyczną Wazów. Zygmunt i Władysław prezentowali się widzowi nie tylko jako spadkobiercy, ale jako potomkowie po kądzieli, jako „krew Jagiellońska“.
Historyk sztuki prof. Mariusz Karpowicz
| Autorius: | Mindaugas Paknys, Vytautas Ališauskas |
| Leidėjas: | Aidai |
| Išleidimo metai: | 2004 |
| Knygos puslapių skaičius: | 80 |
| ISBN ar kodas: | 9955-445-97-1 |
Tik registruoti vartotojai gali rašyti apžvalgas. Kviečiame, prisijungti arba užsiregistruoti
